کسی که بی محابا دل ببندد،کم مقصر نیست...

از صدای جیغ خودم از خواب پریدم...باز هم کابوس...کابوس دادگاه و دعوا و دویدن سوی سراب...صدای خنده های شیطانی....توی خواب هایم دارم می دوم...سجاده سبز راباز میکنم سمت نور...قامت که میبندم به مهربانی خدا گریه ام می گیرد....فکر می کنم به آرزوهای کوچک و بزرگم...به خواسته های م....نماز که تمام میشوددعا های بزرگ می کنم و برای خودم سکوت می شوم...مگرنه اینکه او بلد است سکوت را بخواند....