خدا خنده می زند به چشــم های روشن م

خدا خنده می زند به چشــم های روشن م

از اینجا شروع میکنم
که تو خوبی
نه انقدر خوب که از تو شروع کنم
پس
از انجا شروع میکنم
که خدا خوبست
آنقدرکه چون تو خوبی را خلق می کند
پس اگر هفتصد سال پیش را به یاد نداری
یاتو انقدر خوب نبودی
که خلقت کند خدا...
یا من بلد نبودم شروع کنم....

تا نرود نفس ز تن،پا نکشم ز کوی تو....

يكشنبه, ۲۷ تیر ۱۴۰۰، ۰۳:۵۰ ب.ظ

 امام على علیه السلام :عَوِّدْ نَفْسَکَ الْجَمیلَ فَبِاعْتیادِکَ اِیّاهُ یَعودُ لَذیذا؛

خودت را به کارهاى زیبا عادت بده که اگر به آنها عادت کنى، برایت لذت بخش مى شوند.

 

دارم به عادت های سازنده فکر میکنم....شاید قشنگ ترین و زیباترین کاری که والدین برای بچه هایشان می توانند انجام بدهند،ایجاد کردن عادت های پسندیده در فرزندانشان می باشد...عادت هاست که زندگی ما را تغییر میدهد و زندگی ما را میسازند...عادت های خوب مثل معجزه است....عادت کردن به خوشرو بودن،عادت به کتاب خواندن،عادت به  غذای سالم خوردن،عادت ورزش کردن،عادت به منظم بودن،عادت به احترام گذاشتن به بزرگ ترها،عادت به  خوب موسیقی گوش دادن ،عادت به فیلم خوب دیدن...عادت های خوب میراث خوبی است که می شود برای بچه هایمان بگذاریم....ما به همه چیز عادت می کنیم و چقدر خوب است که به چیز های خوب عادت کنیم....عادت کنیم تحت هر شرایطی با صداقت صحبت کنیم،عادت کنیم به راز دار بودن...

 

+می خواهم روزه ی سکوت را عادت کنم....این آخری ها زبانم خیلی لق لقه شده بود و خیلی چیز ها را به زبان می آورد....باید عادت های مثل نق زدن را کنار بگذارم،هر جا که خواستم نق بزنم روزه ی سکوت بگیرم،هر جا خواستم گله کنم روزه ی سکوت بگیرم...باید تمیرن کنم اراده ام را تقویت کنم و هر بار که زبان م تلخ شد شیرینش کنم،با حرف های خوبی که می توانم از طرف مقابل بزنم...باید یاد بگیرم تلخی زبان م را شیرین کنم....

 

+می گویم این خوب است که من را به خوش صحبتی بشناسن،به خوشرو بودن،به آرام بودن ...باید عادت کنم به خوب بودن های همیشگی....

۰۰/۰۴/۲۷
نبات